Plastisch beton
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Plastisch beton is betonspecie in een toestand waarin het nog gemakkelijk vervormbaar is, vloeit en te verwerken is.
Omschrijving
De term 'plastisch' beschrijft de consistentie of vloeibaarheid van verse betonspecie, dus voordat het begint uit te harden. In deze fase heeft het beton de neiging om uit te vlakken en is het eenvoudiger te nivelleren. De consistentieklasse van beton geeft de mate van plasticiteit aan. Hoe hoger de plasticiteit, hoe complexer de samenstelling vaak is. De consistentieklasse wordt gekozen op basis van de toepassing, de manier van storten en de noodzaak tot verdichten. Beton in de plastische fase moet ingesloten zijn, bijvoorbeeld door een bekisting, om wegvloeien te voorkomen. Hulpstoffen, zoals plastificeerders, kunnen worden toegevoegd om de verwerkbaarheid in de plastische fase te verbeteren.
Consistentieklassen
De consistentie van betonspecie wordt ingedeeld in klassen. Volgens NEN 8005 zijn er aanduidingen variërend van 'droog' tot 'zeer vloeibaar'. 'Plastisch' is hierbij een specifieke consistentieklasse. De zetmaat, schudmaat en verdichtingsmaat zijn methoden om de consistentie te bepalen. De zetmaat wordt vaak gebruikt voor consistentieklassen 2 en 3 (waaronder 'plastisch'). Een hogere zetmaat duidt op vloeibaardere betonspecie.
Plastische krimp
Plastische krimp kan optreden in de eerste uren na het storten van vers, plastisch beton. Dit verschijnsel wordt veroorzaakt door verdamping van water aan het oppervlak van de betonspecie die groter is dan de interne watertoevoer. Plastische krimp kan leiden tot scheurvorming. Externe factoren zoals lage luchtvochtigheid, temperatuurverschillen en wind verhogen het risico op plastische krimp. Ook de betonsamenstelling kan hierop van invloed zijn, waarbij stabiele mengsels een groter risico kunnen geven. Het beschermen van het verhardende beton tegen uitdroging kan plastische krimp voorkomen.
Vergelijkbare termen
Flexibel beton
Gebruikte bronnen: